กว่าสองพันปีมาแล้วที่ชาวกรีกเชื่อว่า "โลกกลม" แม้จะไม่มีกระสวยอวกาศ หรือคำว่าอวกาศยังไม่ได้บัญญัติใช้ด้วยซ้ำ ในเวลานั้น Aristotle เคยใช้เพียงการสังเกตง่าย ๆ จากเรือเดินสมุทร ที่เมื่อไปถึงยังจุดหนึ่งของขอบฟ้า ตัวเรือจะค่อย ๆ หายไป ทำให้มองเห็นได้เพียงเสากระโดง ถ้าโลกแบนไกลแค่ไหนก็ต้องมองเห็นเรือได้ครบทุกส่วนจนกลายเป็นข้อถกเถียงที่ชวนคิดตาม และในสมัยต่อมา Eratosthenes ก็มีส่วนช่วยสนับสนุนความคิดเรื่องโลกกลม โดยพิสูจน์ให้เห็นด้วยการทดลองจากการทอดตัวของเงาบนพื้นโลก
ภาพบน: การตั้งข้อสังเกตของ Aristotle ภาพล่าง: การทดลองคำนวณทิศทางแสงของ Eratosthenes
นักทำแผนที่ยุคโบราณอาศัยองค์ความรู้จากทั้งคำบอกเล่าของนักเดินทาง การสังเกต และการคิดคำนวณเพื่อถ่ายทอดภาพของโลกด้วยความรู้ความเข้าใจที่มี การสร้างเส้นโครงแผนที่ขึ้นมาในสมัยนั้นจึงเป็นเรื่องท้าทายเพราะเราแทบไม่รู้เลยว่าหน้าตาของโลกที่เราอยู่นั้นเป็นอย่างไร แต่ก็ใช่ว่าแผนที่โลกรูปวงกลมจะเพิ่งมีหลังจากส่งยานอวกาศไปสำรวจโลก
แผนที่โลกแบบ Orthographic Projection เป็นโครงแผนที่รูปวงกลมที่นำเสนอภาพของโลกอย่างมั่นใจว่าเป็นวงกลมแน่ ๆ และอาจจะมีมาก่อนที่ The Nicolosi Globular Projection ของ Al-Biruni โพลิแมท (Polymath) ชาวอิหร่านจะเป็นที่นิยมอย่างแพร่หลายในยุคศตวรรษที่ 19